Er zijn weken dat ik op zaterdag nog panisch zoek naar een strohalm om mijn column te koppelen. Maar soms struikel ik bijkans over alle aanleidingen. Zo onstuimig was deze week. Trump’s gedrag, de implosie van Forum voor Democratie, de terugkeer van Henk Krol, het overlijden van Pelusa Diego Maradona, de verbijsterende verklaringen van de hoofdrolspelers in de toeslagen-affaire.
Als je even achterover leunt en nadenkt, zie je meteen de rode draad. Het gaat alleen maar om macht en ego’s. En niet toevallig, die combinatie levert vaak enge mensen en gevaarlijk gedrag op. Nog een opvallende overeenkomst; het zijn bijna alleen maar mannen. De enige vrouw die deze week ook in het rijtje hoort is Annabel Nanninga van FvD. Maar die toont eigenlijk ernstig verknipt mannengedrag. Ik zal haar nooit de woordkeuze ‘dobbernegers’ over Afrikaanse bootvluchtelingen in 2017 vergeven. En nu vindt ze partijgenoten te rechts. Ze heeft een hele boterberg op haar hoofd.
Ik hoef er niet omheen te draaien, want jullie kennen mijn aversie tegen populisten. Ik heb het uitgekraaid van plezier toen het onnavolgbare gedrag van Terrie Bidet deze week zijn eigen clubje deed imploderen. Steeds lagere peilingen, een app-groepje jongeren met enge gedachten, een leider met narcistisch gedrag en BOEM!!!! Ondanks het afgekondigde vuurwerk-verbod ontplofte er van binnenuit een Cobra 9 in de Fractie van Demagogen. Het werd een soort dagelijks roulette-spel met alleen inzetten op twee opties: rood (Bidet blijft) of zwart (Bidet verdwijnt). Één ding is duidelijk: de ware aard van sommige FvD-ers is boven komen drijven en zal een versplinterd electoraat opleveren. Opgelost!
Brengt mij bij een andere politieke brokkenpiloot en über-narcist. Henkie Krol. Zijn hele leven een spoor van vernieling en bedrog achterlatend, is hij alleen al in 2020 aan zijn derde politieke avontuur toe. Onder het mom van belangenbehartiging voor ouderen declareert hij zich suf, maakt met iedereen ruzie en begint nu met de LHK, de Lijst Henk Krol. Wat een selfkicker moet je zijn om na al die mislukte vrijages met andere partijen, je eigen naam als wapen in de strijd te gooien. Zijn slogan ‘vooruitstrevend conservatief’ is vast verzonnen door een dementerende bejaarde, want het slaat helemaal nergens op. Het is contradictio in terminus, net zoals een vierkante cirkel. Henk heeft geen echte vrienden die hem adviseren zelf met pensioen te gaan. Preventieve ruiming kan zijn voordelen hebben.
Maar al die politieke nitwitten hebben nog geen 1% van de grootsheid van deze week overleden voetbalgod Maradona. De discussie over de beste voetballer aller tijden duurt voort, met Pele, Cruyff, Ronaldo en Messi als meest genoemden. Maar niemand was groter dan Maradona. Hij maakte in zijn eentje laagvlieger Napoli tweemaal kampioen (1989 en 1990) en Argentinië wereldkampioen in 1986. De beelden uit die tijd, zonder VAR, op slechte velden met moorddadige verdedigers zijn legendarisch en deze week vaak herhaald. Maradona betaalde voor zijn roem met verslavingsproblemen, maffiaconnecties en geflirt met foute leiders als Fidel Castro en Hugo Chavez. Maar op het veld was hij weergaloos en beslissend. Messi vertaalde deze week het gevoel van al zijn landgenoten in rouw: ‘Maradona es eterno’ (eeuwig).
Bijna aan het eind van 2020 gaan we ook afscheid nemen van een paar enge ego’s. Trump zit in de ene laatste fase van kinder-rouwverwerking en begint stampvoetend en twitterend te erkennen dat hij verloren heeft. Dat maakt hem gewoon een loser, toch? Zou hij misschien mede-populist Terrie Bidet kunnen voorbereiden op diens kansloze herstart?
Maar laten wij na al deze machtsbeluste politieke ego’s ook even stilstaan bij de veroordeling van Jos Brech, kindermoordenaar uit Limburg. Die de 11-jarige Nicky Verstappen in 1998 verkrachtte en vermoordde. Maar nooit, toen en nu, de ballen had om ervoor te zorgen dat de ouders van Nicky hun onmetelijke verlies konden verwerken door duidelijkheid te geven. Elke menselijkheid verdwijnt bij een misdrijf waarbij weerloze kinderen betrokken zijn. Maar je bent echt van het allerlaagste allooi, een amoebe, als je je juridische rechten gebruikt om de pijn van deze ouders voort te laten duren. Jos B. gaat 12 jaar de cel in. En moet daar elke dag achterom kijken. Hopelijk duurt 12 jaar dan heel lang.
Uiteindelijk derven al deze ego-mannetjes het onderspit. Zo houden we hoop. En voor Maradona geldt: Gracias por todo!
